Vorige week vertelde ik iets over mijn avontuur op Djerba, de mooiste paardenrit die ik ooit maakte en een zonsopkomst die ik van mijn leven niet meer vergeet. Maar het is heus niet altijd dat vroeg opstaan ten alle tijden de gewenste resultaten oplevert.
Ik ben ook wel eens heel vroeg op gestaan om nog voor dag en dauw in een bijzonder bos in België te staan.
De grond van het bos staat één keer per jaar volledig in bloei. Dan wordt er een magisch tapijt gevormd van allemaal paarse bloemen op de grond.
In die twee weken dat de bloei duurt is dat bos sprookjesachtig en bijzonder. En daar wilden we natuurlijk ten volste gebruik van maken.
Het bos ziet er niet alleen heel speciaal uit, maar als je daar rondloopt is de geur van de bos hyacinten overweldigend. Zo’n bijzondere ervaring!
Dit bos lag wel op 3,5 uur rijden afstand van waar ik woon. Dus dat betekende dat ik vroeg moest opstaan om te zorgen dat ik voor zonsopkomst daar zou zijn.
We moesten al vóór 4 uur ‘s nachts vertrekken om op tijd op locatie te zijn.
Alleen toen we op locatie kwamen…. Was er geen zon te bekennen. Die had zich verstopt achter een fikse wolkendeken. De gedroomde lichtbundels door het bos konden we wel op ons buik schrijven.
Dit wil niet direct zeggen dat deze fotoshoot helemaal verpest was, maar het resultaat was anders dan we ons van te voren hadden in gedacht.
Foto door Merel Bormans Photography 
Foto door Merel Bormans Photography
Zoals je op bovenstaande foto’s ziet was het vrij bewolkt. Hierdoor waren de schaduwen wel zacht op de foto. Maar als ik eerlijk ben, houd ik er meer van om een mooi zonnetje op de achtergrond te hebben. Deze mag eventueel wel door een zacht sluierwolkje schijnen of een klein laagje mist.
Even later brak het zonnetje trouwens nog door en hebben we wat zonnigere foto’s kunnen maken.
Foto door Merel Bormans Photography 
Foto door Merel Bormans Photography
Nog een gelukje!
Door het weer heb ik deze foto kunnen maken. Misschien zou je het niet direct zeggen, maar deze foto is niet in één keer gemaakt. Sterker nog… Er zit twee jaar tussen de foto van de bruine pony en het zwarte paard!
Dit is een samengevoegde foto. Ik doe dat niet zo vaak maar soms is er wel een goede reden om dit te doen. De pony en het paard waren van dezelfde eigenaresse en ik heb haar verrast met deze foto.
Ze was diep geroerd door de foto omdat het zwarte paard helaas is overleden ergens na de sessie die ik met hem had. Ze had altijd nog eens een foto van haar pony en paard samen willen maken maar dat was er niet meer van gekomen.
Daardoor was de verrassing van deze foto des te groter!
En deze foto kon ik alleen maar samenvoegen omdat het op beide foto’s bewolkt was geweest.
Als het zonnetje had geschenen hadden de foto’s niet meer bij elkaar gepast en zou je direct zien dat het gaat om een samengestelde foto. De omstandigheden zijn namelijk anders.
Mooi verhaal toch? Achter zo’n foto?
Verricht jij wel eens photoshop-werk aan jouw foto’s? Of laat je de foto’s het liefst zo natuurlijk mogelijk?
p.s. Dat bos in België, ik heb het natuurlijk over het Hallerbos. Maar sinds ik daar heb gefotografeerd zijn de regels wel veranderd. Het is niet zomaar meer toegestaan om commerciële reportages uit te voeren daar. Kijk goed op de website van het filmloket voor de meest recente regels.
Enthousiast geworden?
Schrijf je hieronder in voor de nieuwsbrief en ontvang daar de compositie bootcamp bij die je niet terug kunt vinden bij deze e-mails!